جان میسن اسمیت، در مقاله خود (فساد در تغذیه و انحطاط در سلسله امپراتوری مغول) می گوید که میخوارگی نقشی کلیدی در انحطاط امپراتوری مغول داشت: «رواج می خوارگی در میان مردان مغول که از جانب زنانشان به خاطر نوشیدن سنگین تحسین می شدند، موجب آسیب به باروری و همچنین کوتاهی عمر ایشان شد.» و این روند به طور فزاینده به بن بست نظامی و فروپاشی سیاسی انجامید. بازماندگان چنگیز هرچه کمتر وقت خود را بر سر میز می گذراندند، بیشتر بر تخت سلطنت باقی می ماندند و حکومتی، تواناتر و حتی گسترده تر به وجود می آوردند.